Rodzina z Sosnowca

Jan Famulski urodził się 16.04.1899 roku w Sosnowcu. Po ukończeniu szkoły powszechnej został przyjęty jako terminator (praktykant) ślusarski do Sosnowieckich Fabryk Rur i Żelaza Hulczyński w Sosnowcu, gdzie terminował do roku 1915. Pod koniec 1915 wyjechał do Gliwic, gdzie pracował jako ślusarz do 1916, następnie w Zabrzu przez rok, potem został przyjęty do firmy „Zawadzki” na Górnym Śląsku, gdzie pracował do 1918.

Jak sam mówił, widząc niebezpieczeństwo ojczyzny, wstąpił do 3 pułku piechoty Strzelców Lwowskich II Kompanii Szturmowej, gdzie służył w randze plutonowego od listopada 1918 r do 1922 r. Brał udział w walkach o Lwów na odcinku pierwszym 1-22.11 1918, za co został odznaczony odznaką pamiątkową „Pierwszego Odcinka” dn. 19.01.1919 roku. W czasie walk został ranny. W lutym 1922 roku wrócił do Sosnowca, gdzie rozpoczął prace w firmie Kulczyński, następnie „Dietel”, ostatecznie został zatrudniony w Modrzejowskich Zakładach Górniczo-Hutniczych „Huta Katarzyna” w Sosnowcu, gdzie pracował do 1938 roku.

W listopadzie 1938 złożył podanie z prośbą o przyjęcie do pracy w Zakładach Południowych w Stalowej Woli. Został przyjęty i przyjechał do Stalowej Woli 15.10.1938 r. Początkowo był tu sam, w grudniu przyjechała jego rodzina: żona Zofia z dziećmi Danutą ur. 1926 i Jerzym ur. 1930. Zamieszkali w dwupokojowym mieszkaniu przy ul. HŻ2 (dziś ks. Popiełuszki), następnie przenieśli się do większego mieszkania przy dzisiejszej ul. Ofiar Katynia. W czasie okupacji urodził się najmłodszy syn, Maciej.

Jan Famulski pracował w ZP jako ślusarz na wydziale narzędziownia, potem (do emerytury) jako mistrz na wydziale ciągarnia. Jego żona Zofia pracował w handlu, w sklepie spożywczym, w czasie okupacji trudniła się jak wielu handlem. Kursowała miedzy okolicznymi wioskami a Warszawą. Był to tzw. handel wymienny. Nie był to okres łatwy dla rodziny, ale ponieważ Zofia była sprytna, udawało się żyć nie głodując. Razu pewnego będąc w Warszawie, uciekła z „łapanki”. Zdarzyło się, że w czasie okupacji przewoziła broń partyzantom. Dla odwrócenia uwagi Niemców zabierała ze sobą syna Jurka (mojego tatę). A z opowiadań pamiętam, że przysłużyła się stalowowolskiemu partyzantowi, który działał w Lasach Janowskich – Antoniemu Musialikowi. Po wojnie Musialik wyprowadził się do Gdyni, pływał na statku handlowym. Pamiętam jedną jego wizytę w Stalowej Woli w latach 60.

Dziadzio był miłośnikiem zwierząt, od zawsze pamiętam w ich domu psa. Poza tym hodował gołębie oraz kanarki. Warunki miał, ponieważ z chwilą, kiedy dzieci dorosły i założyły swojej rodziny, dziadzio z babcią zamieszkali w domku przy ul. Niezłomnych, gdzie spędzałam razem z siostrą swoje dzieciństwo.

Jan Famulski był odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. Zmarł 5.12.1978. Zofia Famulska, urodzona 12.11.1903 – zm. 13.04.1990. Spoczywają na cmentarzu w Stalowej Woli. Nie żyją też już ich dzieci. Wspomnienia spisała wnuczka Jana i Zofii, córka Jerzego i Anny.

Grażyna Fiecek